Regionale parken Franse Alpen
De 47 regionale parken beslaan ongeveer 13% van het oppervlak van Frankrijk. Het creëren van regionale parken (vanaf 1967) was het gevolg van de decentralisatiepolitiek. De oprichting van zo’n regionaal park is dan ook een lokaal initiatief. Een regio (een aantal departementen) draagt zorg voor het grootste deel van de financiering. Omdat er op lokaal niveau veel belangengroeperingen zijn en de besluitvorming van laag naar hoog in Frankrijk traag verloopt, komen de regionale parken moeizaam tot stand. Het Parc Naturel Régional du Vercors was in 1970 een van de eerste. Op het eerste gezicht is de benaming Parcs Naturels Régionaux nogal misleidend. Het is namelijk geen instituut dat opgericht is ter bescherming van de natuur. De doelstellingen van de regionale parken verschillen nogal van die van de nationale parken. De regionale parken zijn in eerste instantie gecreëerd om het economisch tegen de sterkere stedelijke agglomeraties op te kunnen nemen. Ze worden bestuurd door een gekozen comité, waarin alle streekorganisaties vertegenwoordigd zijn, zoals gemeenten, landbouwcoöperaties, handelskamers enzovoort. Dit comité stelt een akte op waarin doelstellingen en het programma worden vastgelegd: La Charte du Parc Naturel Régional. Deze overeenkomst is een ‘gentlemen’s agreement’. Omdat de belangen van streekorganisaties nogal sterk uiteenlopen, is er geen enkele garantie dat de doelstellingen ook werkelijk bereikt worden. De ene doelstelling, bescherming van de natuur, wordt natuurlijk volledig ondermijnd door de andere, het bevorderen van de economie. Zo botsen de belangen van de sector toerisme, zoals het ontsluiten van skigebieden, altijd met die van de milieugroeperingen en natuurbeschermers. De enige redding van de natuur in een regionaal park is het creëren van Réserves Naturel/es.

Een goede kant van de doelstelling om de economie te bevorderen is het stichten van zuivel-, wijn- en fruitcoöperaties. Hierdoor komen de winsten in de eerste plaats ten goede aan de plaatselijke bevolking en niet aan financiers buiten de regio. Daarnaast wordt het ambachtelijk werk gestimuleerd en neemt de bewustwording van de eigen cultuur, taal en traditie van de streek een belangrijke plaats in. De laatste doelstelling is bewustwording ten aanzien van de omgeving en het leren respecteren van de natuur waarin de mens leeft. Dit geschiedt door middel van cursussen, voorlichting en excursies. Zie ook www.parcs-naturels-regionaux.fr.